Berghaas: gids met feiten, levensduur, gedrag en verzorging (met afbeeldingen)

Berghazen komen oorspronkelijk uit het Verenigd Koninkrijk en komen vaker voor in de Schotse hooglanden dan in de onderste helft van het land. Ze worden ook gevonden in toendragebieden in Noord- en Oost-Europa, met een vergelijkbare verspreiding als hun naaste neven, de poolhaas of Lepus articus. Berghazen worden doorgaans gezien als solitaire dieren omdat ze zich voeden in gebieden met relatief schaarse vegetatie.

Berghazen zijn, net als de meeste hazen, een stuk groter dan konijnen. Ze zijn kleiner dan bruine hazen en hebben duidelijk kortere oren.

Deze hazen hebben een vacht die met het seizoen van kleur verandert. Ze zijn prachtig wit in de winter en bruin/grijs in de zomer. Ze hebben donkere punten op de bovenkant van hun oren en soms op hun voeten. Hun lange staarten blijven het hele jaar door wit.

Snelle feiten over de berghaas

Soortnaam:	Lepus timidus
Familie:	Leporidae
Zorgniveau:	Matig
Temperament:	gespannen
Kleur Vorm:	Winter: Wit, Blauw/Grijs; Zomer: Bruin/Grijs
Levensduur:	3-4 jaar
Grootte:	1,7 voet; 6,8 pond.
Eetpatroon:	herbivoren
Minimale behuizingsgrootte:	24 vierkante voet
Behuizingsopstelling:	8'x8' woonkamer, 24'x24' oefenruimte
Compatibiliteit:	Laag

Overzicht berghaas

Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door Natalie Oberg (@natalieobergart)

Berghazen zijn een iconische hooglandsoort, vooral bekend om hun camouflage. Ze worden ook wel de "blauwe haas" genoemd omdat ze een blauwachtige ondervacht hebben die hen het hele jaar door warm houdt.

Deze hazen zijn geen gedomesticeerde dieren en worden niet als huisdier gehouden omdat het te moeilijk is om ze alles te geven wat ze nodig hebben om als huisdier te overleven.

Berghazen hadden vroeger een meer wijdverbreid verspreidingsgebied dan nu het geval is. De Romeinen introduceerden honderden jaren geleden de bruine haas in het Verenigd Koninkrijk. Hierna werden de berghazen het hoogland ingeduwd.

Ze zijn sterker dan bruine hazen en kunnen zich voeden met hardere heide en andere planten die typisch zijn voor heidegebieden. Bruine hazen zijn agressiever ten opzichte van andere soorten en zullen andere nuttige en inheemse soorten verdringen in de laaglanden die ze bewonen.

Er waren pogingen om de populaties van berghazen te herintroduceren in een groter gebied van de Schotse Hooglanden en de rest van de Britse hooglanden. Deze populaties zijn echter grotendeels uitgestorven. De kernpopulaties blijven in de Hooglanden, een gevestigde gemeenschap in de zuidelijke hooglanden van Engeland en een laatste en kleine in het Peak District.

Zelfs met de afname van de totale populatie van de berghazen, wordt het dier nog steeds geclassificeerd met een staat van instandhouding van 'minst zorgwekkend'.

Hoeveel kosten berghazen?

Berghazen worden niet gekocht, verkocht of gereproduceerd als gedomesticeerde dieren, dus er is weinig kans om er een te koop te vinden. Hierdoor hebben we geen schatting van wat een gedomesticeerde of wilde berghaas normaal gesproken zou kosten.

Typisch gedrag en temperament

Sociale organisatie onder berghazen is een fascinerend aspect van hun gedragspatronen. Het onderscheidt zich als een zeldzaam voorbeeld van een door vrouwen gedomineerd systeem. In tijden van het jaar waarin het voor hen gebruikelijk is om zich voort te planten, proberen meerdere mannen in hun gemeenschap tegelijkertijd te paren met een enkele vrouw. Dit resulteert vaak in gevechten tussen mannen.

De berghaas is een nachtdier. Ze nemen vaak holen over die door andere dieren zijn achtergelaten. In zeldzame gevallen kunnen ze hun eigen holen graven met hun grote voorpoten.

Berghazen brengen meestal alleen tijd door in holen na de bevalling, maar alleen de jonge haasjes leven in de holen. De moeders zullen bij de opening zitten kijken.

Volwassen hazen zijn zwervers die hun dagen doorbrengen met rusten in een kleine depressie in de grond of in de sneeuw om uit de harde wind te komen. Deze depressies worden 'vormen' genoemd. Ze blijven niet in dezelfde vorm, maar hebben de neiging om ze na korte rustperiodes in de steek te laten. Ze slapen slechts enkele minuten per keer en brengen de rest van hun tijd wakker door, zorgvuldig verzorgend of opruimend.