Noorse Dunker Dog: complete gids, info, foto's, verzorging en meer!

De Dunker is een middelgrote rashond uit Noorwegen, gefokt als speurhond en ook bekend als de Noorse Dunker en de Dunker-hond, en soms ook wel de Noorse windhond, de Noorse konijnenhond, de Noorse speurhond genoemd, samen met een paar andere rassen. Het heeft een levensduur van 12 tot 15 jaar en staat bij Scandinavische jagers bekend om zijn geweldige geurverspreidingsvermogen. Het is ongebruikelijk in Scandinavië, maar bekend, terwijl het elders bijna onbekend is. Het heeft een sterke jachtdrift en is ook vriendelijk en hecht een hechte band met zijn eigenaar.

De Dunker in een oogopslag
Naam	Dunker
Andere namen	Noorse Dunker, Noorse Hound, Noorse Konijn Hound, Noorse Scenthound, Dunker Dog
Bijnamen	DD
Oorsprong	Noorwegen
Gemiddelde grootte	Medium
Gemiddeld gewicht	30 tot 50 pond
Van gemiddelde hoogte	18 tot 21 inch
Levensduur	12 tot 15 jaar
Type vacht	Recht, hard, dicht
Hypoallergeen	Nee
Kleur	Zwart of blauw gemarmerd met bleek fawn en witte aftekeningen is het meest wenselijk
populariteit	Nog geen volledig geregistreerd lid van de AKC
Intelligentie	Gemiddelde
Tolerantie voor warmte	Laag tot matig - kan gemakkelijk oververhitten
Tolerantie voor koude	Zeer goed tot uitstekend – kan goed tegen de kou
afstoten	Zwaar - zal veel haar in huis zijn
kwijlen	Matig tot gemiddeld
zwaarlijvigheid	Bovengemiddeld tot hoog - zwaarlijvigheid kan een probleem zijn, dus zorg ervoor dat u het voedsel meet en geef het dagelijks lichaamsbeweging
Verzorgen/poetsen	Hoog - regelmatig borstelen nodig om los haar onder controle te houden
blaffen	Frequent - blaft vaak, dus trainen om te controleren met een commando is een goed idee
Oefening nodig	Hoog - heeft actieve eigenaren nodig
trainbaarheid	Moeilijk - vanwege onafhankelijk denken en koppig
Vriendelijkheid	Goed tot zeer goed
Goede eerste hond	Nee - moet met ervaren handlers zijn
Goed familie huisdier	Zeer goed met socialisatie
Goed met kinderen	Zeer goed met socialisatie - vereist toezicht met kleine peuters
Goed met andere honden	Zeer goed met socialisatie – roedelhond
Goed met andere huisdieren	Matig, socialisatie is nodig, het ziet niet-hondachtige huisdieren als prooi
Goed met vreemden	Zeer goed met socialisatie - de meeste geurhonden zijn gefokt om vreemden te accepteren
Goede appartement hond	Nee - overmatig blaffen en een huis met een tuin nodig
Kan goed alleen omgaan met tijd	Matig – is liever niet lange uren alleen alone
Gezondheidsproblemen	Redelijk gezond ras, maar sommige dingen om op te letten zijn heupdysplasie, doofheid en oogproblemen
Medische kosten	$ 485 per jaar voor basisgezondheidszorg en huisdierenverzekering
Voedselkosten	$ 270 per jaar voor droog hondenvoer en hondensnacks van goede kwaliteit
Diverse uitgaven	$ 250 per jaar voor speelgoed, basistraining, diverse artikelen en licentie
Gemiddelde jaarlijkse kosten	$ 105 per jaar als startbedrag
Aankoopkosten	$700
Reddingsorganisaties	Geen rasspecifiek, check lokale reddingen en opvangcentra
Bijtstatistieken	Geen gerapporteerd

Het begin van de Dunker

De Dunker is vernoemd naar zijn fokker, Wilhelm Dunker, een Noorse kapitein die een hond wilde waarmee hij uitstekend op hazen kon jagen. In het begin van de 19e eeuw ontwikkelde hij zijn speurhond door Noorse speurhonden te kruisen met de Russische harlekijnhond. Het doel was om een ​​hond te laten jagen op kleine dieren zoals haas, eekhoorn en konijn. Het werd ontwikkeld om te jagen op geur en niet op het zicht en om daar erg slecht te zijn voor het weer, aangezien Noorwegen een erg koude plaats is en werkhonden eraan kunnen omkomen. Het moest ook in staat zijn om het pad over veel verschillende terreintypes te volgen.

Tegen het midden van de 19e eeuw was het een populaire hond in Noorwegen en in andere Scandinavische landen. Jagers hielden van zijn slankheid, intelligent, robuustheid, vermogen om geuren te detecteren en zijn kracht en snelheid. Eigenaren hielden ook van zijn uniek uitziende vacht, deze is vaak gemarmerd of gevlekt. Dat bleef zo ​​tot in de 20e eeuw en in 1902 werd er een club opgericht voor twee rassen, de Dunker en de Hygenhund, de speciale club voor de Noorse haashond, omdat beide honden vaak nauw met elkaar verbonden waren. In hetzelfde jaar herkende de NKK (Noorse Kennel Club) de Dunker en scheidde de twee rassen. De FCI gaf het ook erkenning en de aantallen van het Dunker-ras bleven groeien tot de Tweede Wereldoorlog kwam.

Noorwegen werd helaas bezet door de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog en hoewel dat niet zo rampzalig was als voor andere landen zoals Frankrijk, had het wel een groot effect. Het fokken van honden was sterk verminderd, veel honden stierven door verwaarlozing of door de gevechten en het aantal Dunker daalde dramatisch, hoewel het niet helemaal werd geconfronteerd met het soort uitsterven dat verliezen veroorzaakte waarmee veel andere rassen werden getroffen.

Nieuwe huurovereenkomst voor het leven

Na de oorlog nam de populariteit van de Dunker opnieuw toe en konden fokkers het aantal opnieuw vergroten, tot in de jaren zeventig. In de jaren zeventig werden er een paar buitenlandse jachthonden naar Noorwegen gebracht en jagers kozen ervoor om ze boven de Dunker te gebruiken. In tien jaar tijd waren de aantallen gedaald en het was een zeldzaam ras geworden dat als gevolg daarvan sterk werd ingeteeld. Aan het eind van de jaren tachtig dienden fokkers van de Dunker een verzoek in bij de FCI en NKK om hen de Dunkers die ze hadden achtergelaten te laten oversteken om de genenpool te verbreden. Eerst werden ze geweigerd, maar twee jaar later werd toestemming verleend met voorzieningen. Een beperkt aantal uitkruisingen was toegestaan ​​met andere honden die speurhonden waren. Het heeft de gezondheid en diversiteit van de Dunker verbeterd. Het is nog steeds een zeldzaam ras dat wordt bedreigd, maar het doet het beter dan in de jaren tachtig. Hoewel er in de VS weinig of geen zijn, heeft de UKC ze in 1996 erkend. De meeste Dunkers worden tegenwoordig gehouden als werkhonden en weinigen worden alleen als gezelschapshonden gehouden.

De hond die je vandaag ziet

De Dunker is een middelgrote hond met een gewicht van 35 tot 50 pond en is 19 tot 21 centimeter lang. Het is rechthoekig van vorm en is iets langer dan hoog en het is een gespierd en atletisch ogend ras. Hij heeft kracht maar is niet overdreven volumineus en zijn staart is lang, met een kleine welving en wordt recht gedragen. Het heeft een vlakke bovenlijn en rechte voorbenen met sterke achterbenen. Het lijkt qua uiterlijk sterk op andere speurhonden van vergelijkbare grootte, maar valt op door zijn interessante en aantrekkelijke kleuren. De vacht zelf is recht, ruw, dicht en hard en veel voorkomende kleuren zijn wit, blauw/zwart, bruin, bruin met gemarmerde of gevlekte kleur. Witte gezichten hebben de voorkeur, maar zwarte maskers komen ook voor.

Het hoofd ziet er nobel uit en de schedel is een beetje gewelfd. De snuit is lang en vierkant en eindigt met een zwarte en grote neus met brede neusgaten. Het heeft ronde en grote ogen, maar er mogen geen uitsteeksels zijn en de kleuren kunnen variëren van donker tot licht tot zelfs blauw. Zijn lange oren hangen naar beneden, zijn laag aangezet en zijn breed en plat en liggen dicht bij zijn hoofd.

De innerlijke Dunker

Temperament

Dunkers zijn rustige en ontspannen honden als ze goed worden geoefend en opgevoed. Het is een zeer aanhankelijke hond en kan in feite overdreven zijn, als je niet wilt dat een hond wanhopig veel aandacht nodig heeft en zijn genegenheid op je wil uitleven, dan is dit niet de juiste hond voor jou! Het is eigenlijk niet goed als waakhond of als waakhond. Het zal wat afstandelijk of ongeïnteresseerd zijn naar vreemden, ze zijn niet achterdochtig omdat ze gefokt zijn om met vreemde handlers en jagers om te kunnen gaan. Het is geen agressieve hond afgezien van de hoge prooidrift.

Met een goede socialisatie en training is het een vriendelijke hond en moet hij zich ook goed gedragen. Het is zeer loyaal aan zijn familie, in gedachten houdend dat het de neiging heeft om als jachthond te worden gehouden en daarna naar huis te worden gebracht, het is zelden alleen een gezelschapshond. Wanneer het op een pad is, wordt het ongelooflijk gefocust en onmogelijk om af te leiden. Het is een luidruchtige hond, hij blaft vaak en heeft misschien training nodig om dat in huis te beheersen, vooral als je buren in de buurt hebt. Dit is geen goede hond voor nieuwe eigenaren en hij kan een sterke wil hebben, dus heeft hij stevig en duidelijk leiderschap nodig.

Leven met een Dunker

Hoe gaat de opleiding eruit zien?

Het is belangrijk dat de Dunker vroeg wordt getraind en ook een goede socialisatie krijgt. Als je wordt getraind om te jagen, gaat het heel gemakkelijk en snel. Het is echter een koppige hond en gehoorzaamheidstraining is moeilijk en vereist een ervaren behandeling. Er is veel geduld en acceptatie voor nodig dat dit een geleidelijk proces zal zijn, net zoals het vasthoudend kan zijn in het veld tijdens een jacht, het kan hetzelfde zijn als je weigert je te gehoorzamen! Er is een toegewijde en zelfverzekerde eigenaar voor nodig die te allen tijde de alfa van het roedel kan zijn. Dit is geen onmogelijk te trainen hond, maar het zal meer tijd, geduld en inspanning vergen. Dunkers zijn gefokt om blaffende geluiden te maken wanneer ze achter een prooi aan gaan, zodat jagers kunnen volgen en ze zullen hun geluiden ook thuis maken. Training om op commando te stoppen kan helpen, maar zal dit deel ervan nooit elimineren. Vroege socialisatie betekent ervoor zorgen dat het gewend is aan verschillende plaatsen, geluiden, mensen, dieren en locaties.

Hoe actief is de Dunker?

Dunkers kunnen bij koud weer urenlang achter hun steengroeve aanjagen over ruw terrein. Ze hebben een groot uithoudingsvermogen en een groot uithoudingsvermogen en hebben daardoor mentaal veel beweging en stimulatie nodig. Er moet mee gejaagd worden, hij doet het graag. Als hij niet op jacht gaat, heeft hij minstens een uur per dag krachtige activiteit nodig, waarschijnlijk meer. Het zal ook mentale stimulatie nodig hebben. Hij kan met je mee joggen, wandelen en dergelijke, maar wat hij vooral wil doen is loslopen op een veilige plek. Let er bij het wandelen op dat hij aangelijnd is, want hij zal achter dingen aanjagen en het is bijna onmogelijk om terug te bellen. Als het niet de activiteit krijgt die het nodig heeft, wordt het destructief, luider, hyperactief, nerveus en moeilijk om mee te leven. Het zou in een huis moeten leven met een goed omheinde tuin.

Zorgen voor de Dunker

Verzorgingsbehoeften

In termen van onderhoud en verzorging is de Dunker vrij laag tot gemiddeld in zijn behoeften en de inzet die hij zal vergen. Het heeft geen professionele verzorging nodig, maar het verhaart erg zwaar, dus het moet minstens een paar keer per week worden geborsteld, zo niet meer, als je het losse haar rond het huis wilt beperken. Dit is niet de juiste hond voor mensen die netheidsfreaks zijn en geen haren in huis willen. Baad het net wanneer het er een nodig heeft, omdat te vaak de natuurlijke oliën kunnen beschadigen. Gebruik om dezelfde reden alleen een hondenshampoo bij het schoonmaken.

Andere behoeften zijn onder meer het knippen van de nagels, oorverzorging en mondhygiëne. Dit laatste houdt in dat hij zijn tanden twee tot drie keer per week poetst met een hondentandenborstel en tandpasta. Zijn nagels moeten worden geknipt als ze te lang worden, hoewel zeer actieve honden soms van nature hun nagels afslijten. Gebruik alleen een nagelschaartje of tondeuse voor honden en knip niet te ver in de nagel in het gedeelte met bloedvaten en zenuwen. Als je erin zou snijden, zou dat pijn hebben gedaan en bloedingen hebben veroorzaakt. De oren kunnen wekelijks worden gecontroleerd op tekenen van infectie en ze moeten ook worden schoongemaakt met een vochtige doek of hondenoorreiniger en een watje. Door hangende oren en als ze op jacht zijn, pikken ze gemakkelijk deeltjes, vuil en voedsel op die irritatie kunnen veroorzaken.

Voedertijd

Verwacht de Dunker ongeveer 2½ tot 3½ kopjes droog hondenvoer van goede kwaliteit per dag te voeren, verdeeld over ten minste twee maaltijden. De hoeveelheden variëren van hond tot hond vanwege zaken als grootte, gezondheid, stofwisseling, activiteitsniveau en leeftijd. Het moet ook altijd toegang hebben tot water dat regelmatig wordt ververst.

Hoe is de Dunker met kinderen en andere dieren?

De Dunker kan accepteren dat kinderen gemakkelijk in de omgang met hen zijn en aanhankelijk naar hen toe, vooral met een goede socialisatie en als ze met hen zijn opgegroeid. Peuters moeten echter onder toezicht staan ​​en het is erg belangrijk om kinderen te leren hoe ze ze op een vriendelijke en gepaste manier moeten aanraken en ermee kunnen omgaan. Het is een roedelhond en kan dus heel goed overweg met andere honden en met een goede socialisatie en training heeft hij een zeer laag niveau van hondenagressie. Het heeft niet zoveel gezelschap van een hond nodig als sommige andere geurhonden, maar geeft er over het algemeen de voorkeur aan om ten minste één andere hond in de buurt te hebben. Het is echter niet goed met niet-hondachtige huisdieren vanwege zijn hoge prooidrift. Als ze met ze zijn opgegroeid, kunnen sommigen het goed met ze vinden, maar er zijn enkele Dunkers die ze nooit accepteren.

Wat kan er mis gaan?

Gezondheidsproblemen

De Dunker heeft een gemiddelde levensduur van 12 tot 15 jaar en is enigszins gezond, hoewel er enkele problemen zijn. Doofheid is een belangrijk probleem, uit een gezondheidsonderzoek dat naar hen is gedaan, blijkt dat bijna driekwart van alle Dunkers gedeeltelijk of volledig gehoorverlies heeft. Andere problemen die kunnen optreden zijn heupdysplasie, oorinfecties, oogproblemen, schurft, obesitas en hitte-intolerantie.

Bijtstatistieken

Als we kijken naar meldingen van hondenaanvallen die lichamelijk letsel hebben toegebracht in Noord-Amerika in de afgelopen 35 jaar, is er geen enkele die de Dunker identificeert als de verantwoordelijke hond. Het is geen agressief ras, maar dan zijn er toch niet veel in de VS of Canada. Alle honden hebben het potentieel om ergens in getrokken te worden of om een ​​rotdag te hebben. Een goede hondenbezitter kan de risico's verminderen door hem goede socialisatie en training te geven, ervoor te zorgen dat hij goed wordt geoefend en mentaal gestimuleerd wordt en dat hij ook de aandacht krijgt die hij nodig heeft.

Het prijskaartje van uw pup

Een Dunker-puppy kost ongeveer $ 700 van een betrouwbare fokker, een puppy van een showfokker kost veel meer dan dat. Ook betaal je transportkosten als je kiest voor een Scandinavische fokker. Wend u niet tot puppymolens, dierenwinkels of fokkers in de achtertuin, aangezien hun honden een mysterie zijn in termen van gezondheid en afstamming, en sommige worden verwaarloosd en zelfs mishandeld. Een andere optie is om te kijken naar reddingen en opvangcentra en een hond te adopteren voor ongeveer $ 50 tot $ 400. Er zijn veel honden die veel gezelschap te bieden hebben, hoewel het mogelijk is dat u minder snel een puppy van de leeftijd zult vinden, en natuurlijk is het vinden van een rasechte Dunker nog minder waarschijnlijk.

Zodra je de hond hebt gevonden die je mee naar huis wilt nemen, zul je er wat spullen voor moeten halen. Een krat, drager, halsband en riem, kommen en andere dergelijke items kosten ongeveer $ 230. Initiële gezondheidstests en procedures zoals een lichamelijk onderzoek, microchips, ontwormen, steriliseren of castreren, injecties en bloedonderzoeken zullen ongeveer $ 290 bedragen.

Er zijn dan lopende kosten om op voorbereid te zijn. Basisgezondheidsbehoeften zoals controles, vaccinaties, teken- en vlooienpreventie en huisdierenverzekering kosten ongeveer $ 485 per jaar. Een droog hondenvoer en hondensnacks van goede kwaliteit kost nog eens $ 270 per jaar. Diverse kosten zoals basistraining, diverse artikelen, licentie en speelgoed bedragen ongeveer $ 250 per jaar. Dit geeft een jaarlijks startbedrag van $ 105.

Namen

Op zoek naar een Dunker-naam? Kies er een uit onze lijst!

« Mannelijke hondennamen Vrouwelijke hondennamen »

Een Dunker is zelfs in eigen land en Scandinavië een zeldzame hond, maar elders is hij nog zeldzamer. Als je echt op dit ras bent ingesteld, moet je ervoor zorgen dat je ermee gaat jagen, dit is waar het voor is gefokt en dat het ook moet doen. Het is geen hond die door de meeste mensen als gezelschapshond kan worden gehouden. Het heeft veel activiteit nodig en het heeft een ervaren en zelfverzekerde behandeling nodig.