Elleboogdysplasie bij honden

Veel honden zijn actieve, atletische wezens die niet van veel rust houden. Ze houden van rennen en spelen, waardoor ze zo populair zijn als huisdieren. Soms ontwikkelen honden gezondheidsproblemen, zoals elleboogdysplasie, die hun beweging en kwaliteit van leven in de loop van de tijd beïnvloeden. Daarom is het belangrijk om te begrijpen wat elleboogdysplasie is, hoe u de ontwikkeling ervan kunt identificeren en hoe u deze kunt behandelen, zodat u comfort en geluk voor uw hond kunt garanderen als deze op een bepaald moment de aandoening ontwikkelt.

Wat is elleboogdysplasie?

Elleboogdysplasie is een aandoening waarbij de gewrichten bij de elleboog niet goed op elkaar passen als gevolg van gewrichtsgroeiafwijkingen. Er zijn meerdere verschillende vormen van elleboogdysplasie, gebaseerd op de specifieke ziekte die aanwezig is in de ellebooggewrichten. Dit zijn:

• Gefragmenteerd mediaal coronoïdproces: Botfragmenten uit de elleboog en zorgt ervoor dat het kraakbeen na verloop van tijd afbreekt.
• Elleboog incongruentie: Ellebooggewrichten zijn niet goed uitgelijnd of scheef, wat resulteert in irritatie en kraakbeenslijtage.
• Onverenigd anconeaal proces: Groeischijven versmelten niet goed met als gevolg botloslating en afbraak van gewrichten.
• Onverenigde mediale epicondylus: De verkalking van elleboogfragmenten, met uiteindelijk kreupelheid tot gevolg.
• Osteochondritis Dissecans van de humeruscondyl: Kraakbeen verandert niet in bot naarmate de hond ouder wordt, wat pijn, ontsteking en een vermindering van het bewegingsbereik veroorzaakt.

Helaas komt elleboogdysplasie veel voor bij veel rassen en kan elke hond het ontwikkelen. De aandoening kan worden geërfd van een of beide ouders en kan van generatie op generatie worden doorgegeven. Naarmate een hond groeit, verergeren de afwijkingen van het ellebooggewricht en kan dit leiden tot pijn, het onvermogen om gemakkelijk rond te komen en zelfs volledige kreupelheid in ernstige gevallen.

Deze gezondheidstoestand komt het meest voor bij middelgrote en grote honden, maar zelfs kleine honden kunnen worden aangetast. Het begrijpen van de geschiedenis van de ouders van een puppy en hun bloedlijnen kan aanwijzingen geven of een pup elleboogdysplasie kan ontwikkelen als ze ouder worden. Er is echter geen manier om zeker te weten of een hond aan de aandoening zal lijden totdat deze zich begint te ontwikkelen.

Hoe elleboogdysplasie te identificeren?

Om te controleren of een hond elleboogdysplasie heeft, moet een dierenarts of arts de hond evalueren en diagnosticeren. Er zijn echter een paar tekenen waarop u kunt letten die kunnen wijzen op de ontwikkeling van deze gezondheidstoestand. Eigenaren met honden die vatbaar zijn voor de mogelijkheid om elleboogdysplasie te ontwikkelen, moeten op de volgende symptomen letten:

• Stijfheid in één of beide benen, vooral na inspanning
• Een aarzeling om te lopen, rennen of spelen
• Ellebogen en/of poten staan ​​in een onhandige hoek
• Ontstoken ellebogen
• Beperkt bewegingsbereik
• Moeite met liggen en weer opstaan
• Kreupelheid

Als er tekenen van elleboogdysplasie worden opgemerkt, is het belangrijk om een ​​afspraak te maken met uw dierenarts voor evaluatie en diagnose. Ze zullen dit doen door middel van lichamelijk onderzoek, röntgenonderzoek en röntgenonderzoek. Hoe eerder elleboogdysplasie wordt gediagnosticeerd, hoe beter de aandoening kan worden behandeld.

Hoe elleboogdysplasie te behandelen?

Behandeling voor elleboogdysplasie hangt af van de specifieke ziekte die deze veroorzaakt en de ernst van de aandoening in het algemeen. Soms is een operatie nodig als de botten opnieuw kunnen worden uitgelijnd of gefuseerd voor verbeterde beweging en comfort. Chirurgie kan ook het gebruik van instrumenten inhouden om de gewrichtsoppervlakken te reinigen voor een betere ondersteuning en meer bewegingsvrijheid. Wanneer een operatie niet noodzakelijk is, zijn er verschillende behandelingsopties om te overwegen. Waaronder:

• Pijnbeheersing: Dit kan het gebruik van ontstekingsremmende medicijnen, pijnstillende medicijnen, gewrichts- en kraakbeensupplementen en warme en koude therapie omvatten.
• Fysiotherapie: Dit kan waterrehabilitatie, landoefeningen en stretchtraining omvatten.
• Injecties: Dit kan bestaan ​​uit vetzuren, glucosamine en andere ingrediënten die helpen bij het smeren van de gewrichten.

Het type behandeling waar uw hond baat bij kan hebben, hangt af van vele factoren, waaronder de ernst van hun aandoening, hun symptomen, pijn, ras, leeftijd en afstamming. Uw dierenarts kan u helpen bij het opstellen van een effectief behandelplan voor zowel korte als lange termijn verlichting.

Tot slot

Elleboogdysplasie is een ernstige aandoening die niet over het hoofd mag worden gezien. Indien niet gecontroleerd en onbehandeld, kan de aandoening resulteren in volledige kreupelheid en een lage kwaliteit van leven. In sommige gevallen kan het zelfs de dood veroorzaken. Gelukkig kan het vroegtijdig opsporen van het probleem, zodat het kan worden aangepakt, helpen om een ​​lang en gelukkig leven voor je hond te garanderen.