Finse windhond: complete gids, informatie, afbeeldingen, verzorging en meer!

De Finse windhond is een rasechte geurhond uit Finland, ook wel Suomenajokoira, Finse Scenthound, Finsk Stovare en Finse Bracke genoemd. Hoewel het buiten Scandinavië grotendeels onbekend is in Finland en ook in Zweden, wordt het gewaardeerd om zijn grote vermogen op koud en hard terrein. Het wordt zelden gehouden als alleen een metgezel of als showhond, maar is eerder bijna uitsluitend een jachthond. Het is een middelgrote tot grote hond met een levensduur van 10 tot 12 jaar en wordt meestal gebruikt om op hazen en vossen te jagen. Als hij niet op pad is, is hij aanhankelijk, kalm, vriendelijk en sociaal.

De Finse windhond in een oogopslag
Naam	Finse windhond
Andere namen	Finse Scenthound, Finse Bracke, Finsk Stovare en Suomenajokoira
Bijnamen	FH
Oorsprong	Finland
Gemiddelde grootte	Medium tot groot
Gemiddeld gewicht	45 tot 55 pond
Van gemiddelde hoogte	20 tot 24 inch
Levensduur	10 tot 12 jaar
Type vacht	Rechte, dichte en grove buitenvacht, korte, dichte en zachte binnenvacht
Hypoallergeen	Nee
Kleur	driekleur
populariteit	Nog geen volledig geregistreerd lid van de AKC
Intelligentie	Gemiddeld tot bovengemiddeld
Tolerantie voor warmte	Is goed
Tolerantie voor koude	Zeer goed tot uitstekend
afstoten	Hoog – verwacht veel haar in huis en bij jou
kwijlen	Matig tot gemiddeld
zwaarlijvigheid	Gemiddeld - meet zijn voedsel en zorg ervoor dat het goed wordt uitgeoefend
Verzorgen/poetsen	Gemiddeld tot frequent – ​​borstel minstens twee keer per week, meer als je het losse haar onder controle wilt houden
blaffen	Hoog - vereist training om op commando te stoppen
Oefening nodig	Hoog - heeft actieve eigenaren nodig
trainbaarheid	Matig moeilijk - heeft ervaren eigenaren nodig
Vriendelijkheid	Zeer goed met socialisatie
Goede eerste hond	Matig – het beste met ervaren eigenaren
Goed familie huisdier	Zeer goed met training en socialisatie
Goed met kinderen	Zeer goed met training en socialisatie
Goed met andere honden	Zeer goed met training en socialisatie
Goed met andere huisdieren	Matig, socialisatie nodig - heeft een hoge prooidrift naar niet-honden huisdieren
Goed met vreemden	Goed tot zeer goed met socialisatie
Goede appartement hond	Matig - heeft ruimte en een tuin nodig
Kan goed alleen omgaan met tijd	Laag - lijdt aan verlatingsangst
Gezondheidsproblemen	Nogal een gezonde hond, maar sommige problemen zijn heup-/elleboogdysplasie, oog- en oorproblemen
Medische kosten	$ 485 per jaar voor basisgezondheidszorg en huisdierenverzekering
Voedselkosten	$ 270 per jaar voor droog hondenvoer en hondensnacks van goede kwaliteit
Diverse uitgaven	$ 245 per jaar voor speelgoed, basistraining, diverse artikelen en licentie
Gemiddelde jaarlijkse kosten	$ 1000 per jaar als startbedrag
Aankoopkosten	$600
Reddingsorganisaties	Geen rasspecifiek, check lokale reddingen en opvangcentra
Bijtstatistieken	Geen gerapporteerd

Het begin van de Finse hond

Er is niet veel bekend over sommige van zijn voorouders, omdat er destijds niet vaak gegevens over het fokken van honden werden bijgehouden. Scenthounds kwamen veel voor en het was ook gebruikelijk om ze te kruisen, wat leidde tot veel verschillende soorten die werden ontwikkeld voor veel verschillende regio's in Europa. In Finland werd aan het begin van de 19e eeuw een nieuwe jachthond gezocht die zelfs in de winter op hoger gelegen terrein kon werken. Er werd een fokprogramma gestart en er werden Duitse, Zweedse en Franse honden gekruist met enkele lokale speurhonden en enkele lokale Spitzen. In die tijd was Finland eigenlijk een deel van Zweden. De resulterende hond werd tientallen jaren als werkhond gehouden en eigenaren hadden weinig interesse in hondenshows.

De Finse Kennel Club of Suomen Kennelliitto werd opgericht in 1889 en dit leidde tot meer interesse in fokkers die hun honden registreren om hun stamboom te behouden. Een zo'n persoon was een smid genaamd Tammelin, die bekend stond om te experimenteren met kruisingen en zijn honden werden bekend als Suomenojokoira of Finse Hound. Naarmate deze honden bekender werden, werden ze snel populair in het hele land, maar de politieke problemen van het land hadden wel invloed op de ontwikkeling ervan. Na de Eerste Wereldoorlog werd Finland onafhankelijk van Rusland en in 1932 werd een officiële standaard opgesteld. Aan het einde van de 18e eeuw was de favoriete kleur lichtbruin met witte aftekeningen. In 1913 werd dat de driekleurige look en toen vermelden ze in deze normen roodbruine vacht, zwarte mantel en witte aftekeningen.

Nieuwe huurovereenkomst voor het leven

Niet lang nadat de officiële standaard was opgesteld, gaf de FCI het volledige erkenning, wat hielp om zijn populariteit en dus zijn aantal te vergroten. Vanaf het einde van de jaren dertig werd het geleidelijk de meest favoriete jachthond in Finland en bleek toen ook populair in Zweden, waar het de op één na populairste werd na de Drever. Het wordt gebruikt om te jagen in ander wild dan het standaard konijn en de vos, inclusief elanden en lynxen. Er zijn naar schatting 5000 honden geregistreerd, waarvan 20% in Zweden en 80% in Finland. Buiten die twee landen is het echter niet bekend. Er kunnen enkele cijfers zijn in de VS, maar het is onwaarschijnlijk en daarom wordt het niet herkend door de AKC. Het blijft meestal een werkhond, maar de laatste jaren worden er nog een paar gehouden als gezelschapshond.

De hond die je vandaag ziet

De Finse windhond is een middelgroot tot groot ras met een gewicht van 45 tot 55 pond en een lengte van 20 tot 24 inch. Het lijkt redelijk op andere speurhonden in dat deel van Europa met een atletische uitstraling en een lichaam dat langer is dan lang. Hij is gespierd en mag niet te zwaar zijn en zijn staart is lang en loopt taps toe naar het einde. Het draagt ​​het lager dan de achterste lijn niet erboven. De bovenvacht is kort tot medium, ruw en hard en de ondervacht is zacht, dicht en korter. Het is driekleurig en dat is geelbruin/roodachtig bruin, een zwart zadel dat mogelijk doorloopt op hun rug, zijkanten en benen en een kleine hoeveelheid witte aftekeningen op de staartpunt, borst, hoofd en voeten.

Het hoofd is een beetje gewelfd en in verhouding tot de rest van het lichaam. Zijn snuit is vrij diep en vrij lang en loopt taps toe naar een brede zwarte grote neus. De lippen kunnen lang zijn, maar zijn niet hangend. Zijn oren hangen naar beneden, zijn wat lang en vallen dicht bij het hoofd. Zijn ogen zijn middelgroot en donkerbruin van kleur.

De innerlijke Finse hond

Temperament

De volgende zijn echt generalisaties als het gaat om hoe het een metgezel is, aangezien de meeste nog steeds als werkhonden worden gehouden. Dat gezegd hebbende, lijkt het erop dat het in veel opzichten veel op andere speurhonden lijkt. Als hij goed wordt gewerkt of geoefend en gestimuleerd, is hij van binnen kalm en stabiel en toont hij alleen die prikkelbaarheid die hij kan hebben wanneer hij op jacht is. Het is erg aanhankelijk, zelfs overdreven voor sommige eigenaren, als je geen hond wilt die veel aandacht nodig heeft en die zijn liefde voor jou erg zal uiten, dan is dit niet de juiste hond om te nemen. Hij houdt er niet van om lange tijd alleen gelaten te worden en kan zelfs verlatingsangst ontwikkelen als dat zo is. Het is over het algemeen redelijk vriendelijk en sociaal en komt van zelfstandig werken op een pad, het heeft een onafhankelijke kant, dus het werkt het beste met ervaren eigenaren.

Hij gaat graag op jacht, jaagt graag op zijn steengroeve, blaft veel en is veelzijdig. Het is echter niet agressief als het niet werkt, maar dat frequent geblaf ook binnen kan komen, dus een commando om het te beheersen is een goed idee. Het is een energieke hond en aangezien hij gefokt is om met vreemde jagers te kunnen werken is hij prima met vreemden, beleefd maar zonder goede socialisatie kan hij verlegen zijn en dat kan uitgroeien tot nervositeit, dus het is belangrijk dat hij goed getraind en gesocialiseerd. Sommigen van hen kunnen goede waakhonden zijn, maar niet allemaal, en het zijn zeker geen goede waakhonden.

Leven met een Finse windhond

Hoe gaat de opleiding eruit zien?

In termen van training voor de jacht heeft hij heel weinig nodig, het is een natuurtalent in wat hij doet en hij doet het graag. Als het gaat om gehoorzaamheidstraining, zal dit echter een geleidelijk proces zijn en zal een zelfverzekerde, ervaren en standvastige eigenaar nodig zijn die zich aan de regels kan houden en consequent de roedelleider is. De basis en een goede socialisatie kunnen wat eenvoudiger zijn en je moet daarin een stop-blaffend commando opnemen! Maar als je verder wilt gaan dan basisgehoorzaamheid, wordt het moeilijker. Het kan koppig en behoorlijk resistent zijn. Wees geduldig en gebruik positieve methoden zoals traktaties, maar onthoud dat als een Finse windhond echt zijn zinnen heeft gezet om iets niet te doen, een traktatie niet genoeg zal zijn om het anders te overtuigen! Naast de basis gehoorzaamheidstraining moet het ook een goede socialisatie krijgen. Zorg ervoor dat hij kennismaakt met verschillende plaatsen, mensen, dieren, situaties en geluiden, zodat hij leert gepast te reageren en hem het vertrouwen geeft om ermee om te gaan.

Hoe actief is de Finse windhond?

De Finse windhond is niet het meest geschikt voor het wonen in een appartement, hij heeft activiteit nodig, een tuin en hij blaft veel. Het is behoorlijk actief en heeft eigenaren nodig die dat ook zijn. Neem het mee op een paar stevige lange wandelingen per dag en speel er ook mee, het zou minstens een uur per dag moeten zijn. Het heeft ook een goede hoeveelheid mentale stimulatie nodig, samen met voldoende fysieke activiteit, vooral als het niet aan het jagen is. Het moet ook regelmatig de gelegenheid hebben om veilig los te lopen om te rennen. Als het niet genoeg activiteit en stimulatie krijgt, zal het destructief zijn, moeilijk om mee te leven, hyperactief, nerveus en nog meer blaffen. Als het genoeg krijgt, zal het kalm, zelfs ontspannen en blij zijn om wat van zijn tijd door te brengen met luieren/ontspannen.

Zorgen voor de Finse windhond

Verzorgingsbehoeften

De FH werpt een goede hoeveelheid af, dus die zal dagelijks moeten worden gestofzuigd en je kunt haren verwachten op meubels, kleding en dergelijke. Borstel de vacht minimaal twee keer per week, of idealiter elke dag om er wat van kwijt te raken en de vacht gezond te houden. Omdat de vacht kort is, is hij gemakkelijk te borstelen en zou niet te lang moeten duren. Baden mag alleen worden gedaan als het nodig is, omdat dit de huid kan uitdrogen. Gebruik altijd alleen een hondenshampoo, anders kun je de natuurlijke oliën beschadigen. Het zou geen professionele verzorging nodig hebben.

Zijn oren moeten eenmaal per week op infectie worden gecontroleerd en vervolgens worden schoongeveegd. Ze verzamelen gemakkelijk deeltjes, puin en vuil. Zijn tanden moeten twee tot drie keer per week worden gepoetst. Je moet ook zijn nagels laten knippen als ze te lang worden. Zorg ervoor dat u niet te laag knipt, dit veroorzaakt bloedingen en pijn omdat er bloedvaten en zenuwen in dat deel van de nagel zitten.

Voedertijd

De Finse windhond eet ongeveer 2¼ tot 3 kopjes droog hondenvoer van goede tot uitstekende kwaliteit per dag, en dat moet worden verdeeld over ten minste twee maaltijden. Het moet ook toegang hebben tot zoet water. Hoeveel hij eet, verschilt van hond tot hond vanwege zaken als leeftijd, activiteitsniveau, gezondheid, snelheid van metabolisme en grootte.

Hoe is de Finse windhond met kinderen en andere dieren?

In de buurt van kinderen is de Finse windhond speels, energiek en ook erg aanhankelijk met hen. Met socialisatie en samen met hen grootgebracht, is dit een zeer goede hond met kinderen en kan het een zachtaardige kant hebben. Leer de kinderen hoe ze op de juiste manier en vriendelijk met ze kunnen spelen en aanraken, en houd toezicht op jonge kinderen. Als ze zijn opgegroeid in een huis met katten en andere huisdieren en met socialisatie, kan een Finse hond het goed met ze vinden. Maar misschien ook niet, hij heeft een hoge prooidrift met kleine dieren en sommigen kunnen ze in huis nooit leren accepteren. Het is goed met andere honden als ze gesocialiseerd zijn en gefokt zijn om met andere honden te kunnen jagen. In feite vinden de meesten het prettig om nog een hond in de buurt te hebben om maatjes mee te zijn.

Wat kan er mis gaan?

Gezondheidsproblemen

De FH heeft een levensduur van ongeveer 10 tot 12 jaar en is meestal gezond, maar heeft wel een heel ernstig gezondheidsprobleem om op te letten, met name Cerebellaire ataxie. De honden hebben hersenletsels die de ogen, het looppatroon, het evenwicht en de beweging aantasten. Het kan aan de ene of de andere kant van de hersenen zijn of aan beide. Welke kant de laesies ook heeft, is de getroffen zijde. Het is een veel voorkomend probleem bij dit ras en er is geen remedie, de enige optie is euthanasie. Andere reguliere gezondheidsproblemen bij honden kunnen oorinfecties, gewichtstoename, oogproblemen, schurft en gewrichtsdysplasie zijn.

Bijtstatistieken

In de afgelopen 35 jaar werd in Noord-Amerika in rapporten over mensen die door honden werden aangevallen en lichamelijk letsel toegebracht, geen melding gemaakt van de FH. Dat is echter niet verwonderlijk, aangezien men denkt dat er nog niet veel of geen in dat deel van de wereld zijn. Waar het populair is, wordt het gezien als een niet-agressief ras. Het is in de meeste gevallen niet agressief tegen mensen of honden, en is alleen meer het geval als je ergens naar ruikt. Dat gezegd hebbende, moeten veel hondenbezitters socialisatie en basis gehoorzaamheidstraining serieuzer nemen. Ook door de hond de aandacht en beweging te geven die hij nodig heeft, blijft hij stabieler.

Het prijskaartje van uw pup

Een Finse Hound-puppy gaat ongeveer $ 600 kosten, maar mogelijk kan dat behoorlijk oplopen, afhankelijk van waar je bent. Een opvang- of reddingshond zal lager zijn, $ 50 tot $ 400, maar zal waarschijnlijk ook een volwassen hond zijn en geen puppy, en het is onwaarschijnlijk dat het vinden van een raszuivere FH op dergelijke plaatsen. Er zijn andere plaatsen waar je kunt kopen, puppymolens, dierenwinkels, achtertuinfokkers. Maar veel van deze zijn ofwel onwetend of slecht en mishandelen de dieren, wat niet iets is om te financieren.

Als u een Finse windhond heeft, moet u deze zo snel mogelijk door een dierenarts laten onderzoeken, bloedonderzoek laten doen, ontwormen, prikjes geven, microchipten en laten steriliseren of castreren. Dat kost ongeveer $ 290. Uw hond heeft ook bepaalde items nodig, zoals een reismand, halsband en riem en bench. Deze kosten ongeveer $ 240.

De jaarlijkse medische kosten voor huisdierenverzekeringen en basisgezondheidszorg zoals controles, vaccinaties en vlooien- en tekenpreventie bedragen $ 485 of meer. Een droog hondenvoer en lekkernijen van goede kwaliteit kost nog eens $ 275 per jaar. Diverse kosten voor licentie, basistraining, diverse artikelen en speelgoed beginnen bij ongeveer $ 245 per jaar. Dit geeft een totaal startbedrag van ongeveer $ 1000 per jaar.

Namen

Op zoek naar een Finse hondennaam? Kies er een uit onze lijst!

« Mannelijke hondennamen Vrouwelijke hondennamen »

De Finse windhond is overal zeer zeldzaam, behalve in Finland en Zweden, waarvan de meeste in het voormalige, hun thuisland. Het zal dan tijd kosten om er een te vinden en idealiter houd je het een jachthond en metgezel, want hij doet graag waarvoor hij gefokt is. Als je gewoon een gemakkelijke gezelschapshond wilt, zijn er veel beter geschikte rassen die ook gemakkelijker te vinden zijn. Als hij echter voldoende beweging en stimulatie krijgt, heeft hij zijn eigenaars en familie veel te bieden, omdat hij loyaal, aanhankelijk, levendig en vriendelijk is.