13 Statistieken over adoptie en opvang van huisdieren in 2021

Intro

Het is iets waar niemand van ons aan wil denken: honderdduizenden potentiële huisdieren wegkwijnen, bang en alleen, in dierenasielen. Velen van hen zullen voor altijd liefdevolle huizen vinden. Anderen zullen niet zoveel geluk hebben.

Het is gemakkelijk om je te realiseren dat er te veel ongewenste katten en honden zijn, maar het is iets heel anders om je hoofd te draaien rond wat dat werkelijk betekent - zowel voor ons als voor hen.

Zolang we de enorme omvang van het probleem niet onder ogen kunnen zien, hebben we geen enkele hoop om het op te lossen. We hebben een lijst samengesteld met 13 statistieken over adoptie en opvang van huisdieren om u te helpen begrijpen waar deze dieren mee te maken hebben.

De cijfers zijn misschien niet mooi. Het probleem begrijpen is echter de eerste stap op weg naar een oplossing.

13 Statistieken over adoptie en opvang van huisdieren

• Jaarlijks komen tussen de 6 en 8 miljoen honden en katten in opvangcentra. Hoewel dit aantal schrikbarend hoog is, is het in 1973 zelfs gedaald van 13 miljoen per jaar.
• Elk jaar worden meer dan 625.000 honden en katten geëuthanaseerd in opvangcentra. Erger nog, naar schatting was 80% van hen gezond en in staat om als huisdier te worden geadopteerd. Het goede nieuws is dat het 625.000-cijfer een historisch dieptepunt vertegenwoordigt, en de cijfers blijven dalen naarmate de no-kill-beweging op stoom komt.
• Zelfs no-kill shelters redden slechts ongeveer 90% van de dieren. Sommige dieren die naar no-kill-opvangcentra worden gebracht, zijn zo ziek of gewond dat het humaan is om ze te euthanaseren. Deze opvangcentra kunnen echter zo overvol raken dat ze nieuwe dieren moeten afwijzen, en die dieren worden meestal doorgestuurd naar opvangcentra met veel doden.
• Jaarlijks wordt 6% van de dieren in opvangcentra gered. Dat is een hoog aantal, maar het betekent dat miljoenen dieren nog steeds door de kieren vallen.
• De meeste van de geëuthanaseerde dieren zijn katten. Geschat wordt dat 27% van de katten in asielen zal worden geëuthanaseerd, en katten vormen vaak 50% van de opname van een asiel.
• De overgrote meerderheid van de geëuthanaseerde dieren leeft in slechts vijf staten. Texas, Californië, Florida, North Carolina en Georgia zijn goed voor 50% van de dieren die elk jaar in opvangcentra worden gedood.
• Slechts 10% van de dieren die de asielen binnenkomen, is gesteriliseerd of gecastreerd. Het is moeilijk om voor al deze dieren een huis te vinden als er zoveel op straat zijn, waardoor er meer ongewenste dieren ontstaan. Dit is de reden waarom het steriliseren en castreren zo'n belangrijk onderdeel is van het oplossen van de overbevolking van dieren.
• Jaarlijks worden ongeveer 3,2 miljoen dieren in opvangcentra geadopteerd. Hoewel dit aantal goed klinkt in een vacuüm, is het belangrijk om te onthouden dat er elk jaar enkele miljoenen meer dan dat het opvang- of reddingssysteem binnenkomen.
• Elk jaar worden ongeveer 710.000 verloren dieren herenigd met hun eigenaars via opvangcentra. Dit aantal neigt overweldigend naar honden, aangezien ongeveer 620.000 pups worden herenigd met hun eigenaren in vergelijking met 90.000 katten.
• Een derde van alle asieldieren wordt afgestaan ​​door hun eigenaren. Deze overgave door de eigenaar kan verschillende redenen hebben, van het niet langer kunnen betalen tot gedragsproblemen. Echter, 7-8% van alle afkopen van eigenaren was te wijten aan verhuizing (waarschijnlijk naar een nieuwe plek waar huisdieren niet welkom waren).
• Hoogbegaafde huisdieren worden het meest waarschijnlijk in de steek gelaten. Het lijkt misschien een goed idee om iemand een huisdier cadeau te doen, maar tenzij je zeker weet dat ze het willen, kun je beter een ander cadeau zoeken. Deze dieren worden het meest waarschijnlijk overgegeven aan opvangcentra.
• Ras en uiterlijk zijn belangrijk. Geschat wordt dat 93% van alle Pit Bulls in opvangcentra geëuthanaseerd zal worden, terwijl zwarte katten er langer over doen om geadopteerd te worden dan katten van andere kleuren.
• Slechts ongeveer 20-30% van alle huisdieren komt uit opvangcentra. Honden worden eerder bij fokkers gekocht dan bij een asiel geadopteerd, terwijl katten vaak als zwerfdieren worden opgenomen of door vrienden en familie worden geadopteerd.

Hoeveel kost het om een ​​dier te adopteren?

Dat hangt af van waar je ze adopteert. Door de overheid gerunde dierenasielen zijn meestal de goedkoopste, omdat ze alleen geïnteresseerd zijn in het verwijderen van de dieren uit hun kennels - winst maken staat niet op hun radar.

Het betalen van de adoptiekosten in het asiel kost je meestal tussen de $ 50 en $ 150 (het adopteren van jongere dieren is vaak duurder dan het adopteren van volwassenen). De meeste opvangcentra bieden echter gratis medische zorg voordat het huisdier wordt geadopteerd, en velen zullen ze ook castreren, hun eerste vaccins verstrekken en ze mogelijk zelfs voor u microchipten. Dat kan u honderden dollars aan dierenartskosten besparen.

Adoptie van een reddingsgroep is een beetje anders en ze hebben allemaal hun eigen tariefstructuur. Nogmaals, deze groepen zijn echter meer geïnteresseerd in het vinden van geschikte huizen voor de dieren dan in wat dan ook, en ze streven er meestal alleen naar om met hun adoptiegelden hun verlies te compenseren of hun verliezen te beheersen.

Het is echter belangrijk om te begrijpen dat uw kosten hier niet eindigen. Tenzij je al een heleboel uitrusting in huis hebt, moet je betalen voor eten, beddengoed, speelgoed, trainingsuitrusting en vele andere dingen. Het bezitten van een hond kan bijvoorbeeld tussen de $ 1.400 en $ 4.300 per jaar kosten, dus het is belangrijk om te onthouden dat er maar weinig dingen in het leven zo duur zijn als een gratis (of goedkoop) huisdier.

Voor- en nadelen van het kiezen van adoptie

Het adopteren van een huisdier is niet alleen maar zonneschijn en rozen, maar het is ook niet allemaal kommer en kwel. Dit zijn de grootste voor- en nadelen van het mee naar huis nemen van een geadopteerd huisdier:

Pluspunten

• Je redt een dier van een vroege dood.
• Adoptie is goedkoper dan kopen bij een fokker.
• Je kunt de leeftijd kiezen van het dier dat je mee naar huis wilt nemen (pups en kittens zijn niet voor iedereen).
• Sommige dieren komen al getraind.
• De meeste asieldieren zijn gemengde rassen, die langer leven.

nadelen

• Je weet minder over de geschiedenis van het dier.
• Het is moeilijk om raszuivere of zeer jonge dieren te vinden.
• Het is vaak moeilijk om hun ras te bepalen.
• Mogelijk hebben ze in het asiel ziektes (zoals kennelhoest of bepaalde parasieten) opgelopen.
• Naar kilo's gaan kan een hartverscheurende ervaring zijn.

Als je adopteert van een reddingsgroep in plaats van een opvangcentrum, kunnen sommige van deze voor- en nadelen veranderen. Vrijwilligers van de reddingsgroep zullen bijvoorbeeld waarschijnlijk behoorlijk wat over de dieren weten, omdat ze tijdens het pleegproces veel tijd met hen doorbrengen.

Aan de andere kant hebben veel reddingsgroepen strikte vereisten waaraan je moet voldoen om van hen te adopteren. Er kunnen persoonlijke vragen aan u worden gesteld, huisbezoeken zijn vaak vereist en het is heel goed mogelijk dat u wordt afgewezen.

Wat te verwachten in het adoptieproces?

Voor het eerst een huisdier adopteren kan een zenuwslopende ervaring zijn. We laten u in verschillende fasen zien wat u kunt verwachten.

Voordat u adopteert

Je moet het dier uitkiezen dat je wilt. Tegenwoordig kun je je boodschappen op internet doen en bij veel opvangcentra en reddingsgroepen kun je zelfs online een dier vasthouden.

Toch wil je het dier persoonlijk zien voordat je een beslissing neemt, dus je zult vroeg of laat naar hun faciliteiten moeten gaan.

Bij asielen vraag je een werker om je naar het dier te brengen dat je hebt geselecteerd, en zij zullen je naar hun kooi begeleiden. In veel opvangcentra kun je één-op-één met het dier omgaan in een grotere kooi, zodat je kunt zien hoe ze op je reageren.

Met reddingsgroepen kun je het dier ontmoeten tijdens een van de door de organisatie aangewezen meet-and-greets of een bezoek brengen aan hun pleeggezin. De pleegouder zal u informeren over de gewoonten en geschiedenis van het dier, terwijl u uzelf aan uw potentiële huisdier kunt voorstellen.

Wees echter gewaarschuwd: het is meestal wie het eerst komt, het eerst maalt bij zowel opvangcentra als reddingsgroepen, dus als je treuzelt, kan iemand anders binnenvallen en eerst je kleine vriend adopteren.

Het adoptieproces

Als u besluit het dier mee te nemen, moet u de adoptiepapieren invullen en de benodigde kosten betalen. Dit gebeurt meestal dezelfde dag in opvangcentra, maar reddingsgroepen kunnen uitgebreidere vereisten hebben.

Je moet basispapierwerk invullen om een ​​licentie te krijgen, en misschien moet je zelfs een interview met een specialist op het gebied van dierencontrole doorstaan ​​als je een ras adopteert dat vatbaar is voor misbruik (zoals een pitbull). Als je klaar bent, moet je het asiel verlaten met adoptiepapieren en een vergunning, als een vergunning vereist is voor dat dier.

Het proces met reddingsgroepen zal variëren. Ze kunnen meerdere vergaderingen en een huisinspectie vereisen, en u zult ook papierwerk met hen moeten invullen. Als je slaagt (en je kunt de kosten van het dier betalen), zou je een nieuw huisdier moeten hebben.

Nadat het dier thuiskomt

Het is belangrijk om te begrijpen dat verhuizen naar een nieuw huis een ingrijpende verandering in het leven van een dier is, dus wees niet verbaasd als ze de eerste paar dagen (of zelfs maanden) angstig zijn. Ze hebben tenslotte waarschijnlijk een zwaar leven gehad, dus het zal tijd kosten om hun vertrouwen te winnen.

Je wilt alles hebben wat je nodig hebt voor het dier voordat je ze mee naar huis neemt, want dat zal hun overgang vergemakkelijken. Je moet ze ook onmiddellijk gaan trainen en socialiseren; niet alleen zullen ze zich hierdoor beter gedragen, maar het zal ze ook leren dat er niets te vrezen is van hun nieuwe omgeving.

Aan de andere kant lopen sommige dieren zo de deur binnen en voelen zich thuis, dus je weet maar nooit.

Hoe te voorkomen dat u een huisdier terugbrengt naar of afgeeft aan een asiel?

Als u uw huisdier niet naar het asiel wilt terugbrengen, is het belangrijkste om van tevoren te begrijpen waar u aan begint. Als je nog nooit een van deze dieren hebt gehad, wil je misschien klein beginnen; vrijwilligerswerk doen met een reddingsgroep of opvangcentrum (of zelfs een dier koesteren) is een goede manier om je tenen in het water te dompelen zonder er helemaal in te springen.

Neem ook geen overhaaste, emotionele beslissingen. Ja, het is hartverscheurend om een ​​dier in het asiel achter te laten, maar als je in je hart weet dat ze niet bij je passen, vertraag je alleen het onvermijdelijke. Het is veel vriendelijker om een ​​ander dier te zoeken en de oorspronkelijke dieren een kans te geven om een ​​geschikter gezin te vinden voordat ze aan de jouwe wennen.

De meeste dieren worden teruggestuurd vanwege gedragsproblemen. Om dit te voorkomen, moet u zoveel mogelijk informatie over hen krijgen van opvangpersoneel of reddingsvrijwilligers, zodat u weet waar u aan begint. Dit is ook waarom het belangrijk is om meteen te beginnen met trainen; veel van deze gedragsproblemen kunnen met een beetje inspanning en kennis worden opgelost.

Als het dier echter gewoon niet werkt in uw huis, wees dan niet bang om ze terug te nemen. We vinden het vervelend om te horen dat dieren worden teruggebracht voor gemakkelijk oplosbare problemen, zoals plassen op het tapijt of problematisch geblaf, maar als het dier agressief is tegenover andere huisdieren of kinderen, heeft u misschien geen andere keuze dan ze terug te sturen.

Conclusie

Dierenasielen vervullen een cruciale rol in onze samenleving, maar dat betekent niet dat ze ons ook niet verdrietig kunnen maken. Niemand wil denken aan al die lieve, schattige dieren die opgesloten zitten in kooien, wachtend tot iemand van ze houdt, maar het probleem weg wensen zal geen goed doen.

We hopen dat de hier getoonde statistieken u zullen helpen het probleem een ​​beetje beter te begrijpen, en ook een idee te krijgen van waarom zaken als het steriliseren/castreren van huisdieren of adopteren in plaats van winkelen belangrijk zijn.

Deze dieren verdienen het niet om hun leven opgesloten in kooien door te brengen. Om ze daar weg te krijgen, moeten we het probleem direct bekijken, en de statistieken hier zijn een geweldige plek om te beginnen.