Norfolk Terrier: complete gids, info, foto's, verzorging en meer!

De Norfolk Terrier is een kleine rasechte terriër, in feite de kleinste werkende terriër uit het Verenigd Koninkrijk. Het werd gefokt als ratten- en ongediertejager en werd zowel alleen als in roedels gebruikt om te jagen. Het was een variëteit van de Norwich Terrier en daarom wordt het ook de Drop Eared Norwich Terrier genoemd. Norfolk is een graafschap in Engeland en Norwich is daar een stad.

De Norfolk Terrier in één oogopslag
Naam	Norfolk Terriër
Andere namen	Norwich Terriër met hangende oren
Bijnamen	Norfolk
Oorsprong	Verenigd Koningkrijk
Gemiddelde grootte	Klein
Gemiddeld gewicht	11 tot 12 pond
Van gemiddelde hoogte	9 tot 10 inch
Levensduur	13 tot 15 jaar
Type vacht	Draadloos
Hypoallergeen	Ja
Kleur	Zwart en bruin, rood
populariteit	Niet zo populair - gerangschikt 134e door de AKC
Intelligentie	Redelijk tot gemiddeld
Tolerantie voor warmte	Zeer goed - kan zelfs warm weer aan, maar niet extreme hitte
Tolerantie voor koude	Zeer goed - zoals hierboven, maar met koude klimaten
afstoten	Laag - er is niet veel haar meer in huis als dat er is
kwijlen	Laag - niet vatbaar voor kwijlen of kwijlen
zwaarlijvigheid	Hoog - vatbaar voor gewichtstoename, dus meet het voedsel en de lekkernijen en zorg ervoor dat het dagelijks aan lichaamsbeweging doet
Verzorgen/poetsen	Laag tot matig - enige tijd nodig, poets minstens twee keer per week
blaffen	Af en toe - wat blaffen, dus een commando hebben om het te besturen kan nuttig zijn, maar het is niet constant
Oefening nodig	Redelijk actief – heeft dagelijkse oefenmogelijkheden nodig
trainbaarheid	Matig – ervaring zou hier handig zijn
Vriendelijkheid	Uitstekend met socialisatie
Goede eerste hond	Goed tot zeer goed - maar heeft hulp nodig bij de training
Goed familie huisdier	Uitstekend met socialisatie
Goed met kinderen	Goed tot zeer goed met socialisatie
Goed met andere honden	Goed tot zeer goed met socialisatie
Goed met andere huisdieren	Goed maar heeft socialisatie nodig - ziet kleine dieren als prooi
Goed met vreemden	Zeer goed met socialisatie
Goede appartement hond	Zeer goed vanwege de grootte, maar blaffen kan een probleem zijn
Kan goed alleen omgaan met tijd	Goed - kan voor korte periodes alleen worden gelaten
Gezondheidsproblemen	Enigszins gezond - vatbaar voor enkele problemen, waaronder heupdysplasie, vaccinatiegevoeligheid en patellaluxatie
Medische kosten	$ 435 per jaar voor basisgezondheidszorg en huisdierenverzekering
Voedselkosten	$ 75 per jaar voor droog hondenvoer en hondensnacks van goede kwaliteit
Diverse uitgaven	$ 495 per jaar voor verzorging, basistraining, licentie, speelgoed en diverse items
Gemiddelde jaarlijkse kosten	$ 105 als startbedrag
Aankoopkosten	$2, 000
Reddingsorganisaties	Verschillende, waaronder de Norwich en Norfolk Terriers Club of America
Bijtstatistieken	Geen gerapporteerd

Het begin van de Norfolk Terriër

De Norfolk Terrier werd vóór de jaren zestig gezien als een type Norwich Terrier, een met geprikte oren en een met gevouwen oren. De Norwich Terrier werd eind 19e eeuw gefokt en had verschillende namen, waaronder de Cantab Terrier en de Trumpington Terrier. Vlak voor de Eerste Wereldoorlog had ook een Frank Jones een hand in hun verfijning. Hij gebruikte een Cairn Terriër en Glen of Imaal Terriers en kruiste met Market Harborough, Cambridge en andere Norwich Terriers. Het resultaat was een kleine, dappere en stevige hond die in 1932 door de AKC werd erkend als de Norwich Terrier. Ze werden niet alleen gebruikt als rattenvangers rond boerderijen en dergelijke, ze werden ook gebruikt bij de jacht op ander ongedierte, zoals vossen. Omdat hij klein is, kan deze terriër gemakkelijk in en uit de holen komen om de vossen weg te spoelen. In sommige landen worden ze tegenwoordig niet alleen als metgezellen gebruikt, maar ook als werkhonden.

Jones verkocht zijn honden als Jones Terriers en zo kwamen ze naar de VS. Toen hem in 1904 de naam van het ras werd gevraagd, noemde hij ze Norwich Terriers. In 1936 erkende de AKC ook de Norwich Terrier. De originele standaard voor de Norwich Terrier omvatte prikoren en hangende oren. Maar het samen paren van de twee soorten leidde ertoe dat de nakomelingen een onaantrekkelijk oor hadden dat iets daar tussenin deed. Dit was een probleem nu het werd erkend. De Drop Eared Norwich Terrier (of Norfolk Terrier) zag zijn populariteit afnemen en toen met de komst van de Tweede Wereldoorlog, in een tijd waarin alle rassen leden, verdween deze bijna.

Nieuwe huurovereenkomst voor het leven

Na de oorlog stopten fokkers met het mengen van de twee soorten en in 1964 scheidde de Kennel Club in Engeland de twee en hernoemde het type met hangende oren als de Norfolk Terrier. In 1979 scheidde de AKC ook de twee soorten en erkende ze als twee verschillende rassen. Nu er al verschillende generaties voorbij zijn, zijn beide rassen meer te onderscheiden in hun uiterlijk, afgezien van alleen de oren. Er is ook enige suggestie dat deze twee honden misschien altijd twee rassen zijn geweest, alleen met zeer vergelijkbare looks en dat ze in de eerste plaats nooit als één hadden moeten worden geclassificeerd. In de VS had de Norwich Terrier Club of America een naamsverandering in de Norwich en Norfolk Terrier Club of America. In 2007 stemden ze toen om op te splitsen in twee verschillende rasverenigingen. Tegenwoordig staat de Norfolk Terrier op de 134e plaats van meest populaire geregistreerde raszuivere dieren door de AKC.

De hond die je vandaag ziet

De Norfolk Terrier is een kleine hond die slechts 11 tot 12 pond weegt en 9 tot 10 centimeter lang is. Het is een stevige hond, maar niet echt een delicate hond met een middelgrote staart die hoog en recht is aangezet en tot voor kort vaak werd gecoupeerd nu veel landen die praktijk hebben verboden. Hij heeft korte poten en is iets langer dan hoog. De bovenbelijning is vlak en de poten zijn recht en eindigen in ronde voeten met zwarte teennagels. Het heeft een dubbele vacht, de onderlaag is zacht, warm en donzig en de bovenvacht is stug, hard, recht, dicht bij het lichaam en een lengte van 11/2 tot 2 inch. Veel voorkomende kleuren zijn tarwe, grijs, rood en zwart en bruin. In de Amerikaanse normen zijn kleine zwarte aftekeningen toegestaan, maar niet wit, maar dat heeft geen invloed op iets als dit een gezelschapshond is. Rond de nek is de vacht dikker, net als bij de keel en de onderkant van de oren. Dit is een ruwharige hond.

Het heeft een licht afgeronde kop die breed is tussen de oren en heeft een sterke ingeklemde snuit die taps toeloopt. Het haar op het hoofd is korter, maar heeft lange snorharen en wenkbrauwen. De ogen zijn ovaal van vorm, donker en hebben zwarte randen. Zijn oren zijn laag, rond en klein en hangen dicht bij zijn wangen.

De innerlijke Norfolk Terriër

Temperament

De Norfolk Terrier is een geweldige waakhond omdat hij alert is en zal blaffen om je te laten weten dat iemand inbreekt. Het is echter geen bijzonder beschermend ras, dus het is onwaarschijnlijk dat hij optreedt om je te verdedigen, en zo klein zijn is dat natuurlijk niet waarschijnlijk. iemand afschrikken. Het is een hond die nieuwe eigenaren kunnen bezitten met wat huiswerk en inzet. Het is een occasionele blaffer, maar omdat het in sommige gevallen een terriër is die kan evolueren naar frequenter, moet een bevel om het te stoppen deel uitmaken van zijn training. Het is echter zeker niet zo vrolijk als de meeste terriërrassen.

Het is een zeer loyale hond, maar het is ook een zeer gevoelige hond, dus een harde behandeling, en luide en gespannen omgevingen zijn er niet ideaal voor. Het is sociaal, liefdevol, onafhankelijk, dapper en heeft het potentieel voor enige agressie. Als er vreemden in de buurt zijn, is hij gereserveerd totdat hij hen leert kennen. Hij wil deel uitmaken van alle gezinsactiviteiten en is geen hond om buiten te laten. Het houdt van gezelschap en wil dat je altijd in de buurt bent en houdt van aandacht. Het heeft energie en een grote levenslust, speelt graag vooral met ballen en is graag bezig. Hij houdt van graven en heeft zowel fysieke als mentale stimulatie nodig. Het is belangrijk dat het als een hond wordt behandeld en niet als een verwende baby, omdat dit kan leiden tot het syndroom van kleine honden. Als uw hond angstig, jaloers, destructief, moeilijk te controleren en pittig is, zijn dit tekenen van het syndroom van kleine honden, niet van een goed gefokte en opgevoede Norfolk.

Leven met een Norfolk Terrier

Hoe gaat de opleiding eruit zien?

Het trainen van de Norfolk Terrier kan matig moeilijk zijn, hij verveelt snel, heeft dus een hekel aan herhaling en heeft een onafhankelijke kant. Het kan bazig zijn en zal proberen de roedelleider te zijn, dus het heeft jou nodig om duidelijk te maken dat jij degene bent die de leiding heeft, niet het. Ervaring kan dingen een beetje gemakkelijker maken, het is slim, dus de sleutel is om sessies kort te houden, te veel herhaling te voorkomen en ervoor te zorgen dat dingen leuk en interessant blijven. Wees bereid om geduldig te zijn en zorg ervoor dat je volledig consistent bent. Gebruik een positieve benadering met traktaties, lof en aanmoediging die worden gebruikt om het te motiveren en te belonen.

Het uitbreiden van de basistraining naar een ander gebied, zoals Earthdog-proeven of behendigheid, is een goede manier om het mentaal en fysiek gezond te houden. Zoals met veel kleine honden kan zindelijk worden moeilijk blijken te zijn, dus volhard en houd je aan een schema. Vermijd fysieke straffen of harde uitbranders, omdat je gevoelig bent, zal het er niet beter op worden. Zorg ervoor dat het vroeg gesocialiseerd wordt en blootgesteld wordt aan verschillende mensen, plaatsen, situaties, geluiden en dieren, zodat het leert te weten wat normaal is en welke reacties acceptabel zijn.

Hoe actief is de Norfolk Terriër?

Norfolk Terriers zijn zeer geschikt voor het wonen in een appartement, gezien hun grootte, zolang je het geblaf onder controle kunt houden en je het minstens een paar keer per dag naar buiten krijgt. Het zal een deel van zijn activiteitsbehoeften krijgen door binnen te spelen. Dit is een redelijk actieve hond, maar hij is klein, dus het is gemakkelijk om hem te geven wat hij nodig heeft. Het moet worden genomen voor een paar dagelijkse wandelingen van elk 15 minuten, of een langere wandeling van 30 minuten. Het moet dan op een veilige plek gelegenheid krijgen om met de bal te spelen en los te lopen. Een grote tuin voor een kleine hond zou werken, er zijn ook enkele hondenparken met secties voor kleinere honden. Zelfs als het binnen is, zal het geen enorme bankaardappel zijn, het houdt van ontdekken, spelen en heeft dus veel speelgoed nodig. Als er ook een tuin is, houd er dan rekening mee dat hij graag graaft, bescherm wat nodig is of bied een plek aan waar graven is toegestaan. Zorg ervoor dat het erf ook goed omheind is en dat het tijdens het wandelen aan een harnas of riem is, omdat het achter kleine dieren aan gaat als ze hun pad kruisen.

Zorgen voor de Norfolk Terriër

Verzorgingsbehoeften

De Norfolk heeft matige verzorging nodig om hem in goede conditie te houden. Het werpt een kleine hoeveelheid af, dus het is goed voor mensen die niet elke dag veel hondenhaar willen opruimen. Zijn stugge vacht moet een paar keer per jaar met de hand worden gestript bij een professionele trimmer, vooral als het een showhond is, maar als je hem als gezelschapshond houdt, kun je ervoor kiezen om hem te laten knippen zolang je de textuur van de hond niet erg vindt. de vacht verandert. Het is een ruige hond, zelfs als er voor hem wordt gezorgd. Borstel zijn vacht twee of drie keer per week met een metalen kam of een gladder penseel, anders kan hij behoorlijk klitten. Baad het alleen als het echt nodig is om te voorkomen dat de natuurlijke oliën uitdrogen. Sommigen beschouwen het als een hypoallergeen ras, maar als dat een belangrijk punt van zorg is, laat de persoon met de allergie dan voor aankoop langskomen.

Zijn oren moeten wekelijks worden gecontroleerd op tekenen van infectie zoals irritatie, wasophoping, roodheid, afscheiding en dergelijke. Om infectie te voorkomen, veegt u ze schoon met een warme, vochtige doek of oorreiniger en een watje. Omdat het hangende oren zijn, moet je ze ook afdrogen na een bad of als ze nat worden. Gebruik nooit een wattenstaafje en steek nooit iets in de gehoorgang. Het kan de hond pijn doen en schade veroorzaken. Aangezien kleine honden gevoelig kunnen zijn voor problemen met hun tanden, moet u ze verzorgen door regelmatig te poetsen, minstens twee tot drie keer per week, zo niet dagelijks. De nagels moeten worden geknipt als ze te lang worden met behulp van de juiste nagelknipper gemaakt voor hondennagels. Zorg ervoor dat u niet in de nagel van de nagel snijdt waar de zenuwen en bloedvaten zijn, dit zal leiden tot bloedingen en pijn.

Voedertijd

Probeer uw hond droog hondenvoer van goede tot uitstekende kwaliteit te geven, omdat dit veel voedzamer voor hem is. Een hond van deze grootte heeft ongeveer ½ tot 1 kopje per dag nodig, verdeeld over ten minste twee maaltijden. Hoeveel precies kan variëren, afhankelijk van het metabolisme, de mate van activiteit, leeftijd, grootte en gezondheid. Norfolks staan ​​bekend als zeer gemotiveerd om voedsel te eten en zullen graag alles eten. Dit maakt het vatbaar voor obesitas, dus neem de tijd om zijn voedsel en lekkernijen te meten en te volgen en geef het geen tafelresten.

Hoe is de Norfolk Terrier met kinderen en andere dieren?

Over het algemeen is het een goed idee om op te passen met terriërs in de buurt van kinderen en andere huisdieren. De Norfolk is echter een van de minder dominante en agressieve terriërs en hij kan heel goed overweg met kinderen, hij is alleen beter met oudere, vooral vanwege zijn grootte. Kleine kinderen kunnen het per ongeluk bezeren, omdat ze nog niet goed hebben geleerd voorzichtig te zijn bij het spelen en aaien. Deze hond is ook bezitterig van zijn speelgoed, en kleine kinderen zullen dat niet respecteren! Zorg ervoor dat je ze leert hoe ze deze dingen moeten doen en hoe ze lief moeten zijn voor dieren. Het is dus een goed idee om het in gezinnen met kinderen van ongeveer 10 jaar of ouder te hebben. Ze kunnen samen spelen, het zal aanhankelijk naar ze zijn, vooral als ze met ze zijn opgegroeid en goed gesocialiseerd.

Met die socialisatie en als ze met hen zijn opgegroeid, kan het vriendelijk zijn voor andere huisdieren en ook als roedeldier met andere honden. Met andere vreemde kleine dieren zal het echter agressief zijn, naar ze blaffen en zelfs proberen ze te achtervolgen omdat het zijn jachtinstincten heeft. Breng geen volwassen Norfolk mee naar huis als u niet weet hoe goed ze gesocialiseerd zijn en u kleine knaagdieren als huisdier in huis heeft.

Wat kan er mis gaan?

Gezondheidsproblemen

De levensduur van deze hond is 13 tot 15 jaar en er zijn verschillende gezondheidsproblemen die bij deze hond kunnen voorkomen. Denk hierbij aan hartproblemen, patella luxatie, oogproblemen, rugklachten, gebitsproblemen, heupdysplasie, epilepsie, huidproblemen en vaccinatiegevoeligheid.

Bijtstatistieken

In rapporten die zich richten op hondenaanvallen op mensen die de afgelopen 35 jaar lichamelijk letsel hebben veroorzaakt in Noord-Amerika, wordt de Norfolk Terrier niet genoemd, hoewel het in dit deel van de wereld onwaarschijnlijk is omdat ze minder vaak voorkomen. Maar zelfs als er meer zouden zijn, is de kans nog steeds niet groot dat er problemen zijn met agressie jegens mensen. Dat gezegd hebbende, dit is niet vanwege zijn grootte, het feit is dat elke hond, ongeacht bouw en ras, het potentieel heeft om een ​​slechte dag te hebben, of erin geprovoceerd te worden. Vroege socialisatie, training, goed oefenen, stimuleren, voeren en liefhebben zijn allemaal dingen die een goede eigenaar kan doen om het risico te verminderen.

Het prijskaartje van uw pup

Een Norfolk Terrier-puppy die ongewoon is, is geen goedkope hond om voor te kiezen. Van een fatsoenlijke fokker kun je verwachten dat je ongeveer $ 2000 betaalt, en als je ervoor kiest om een ​​​​tophondenfokker te gebruiken, gaat die prijs nog meer omhoog! Het kan verleidelijk zijn om voor iets goedkopers te gaan als je het ziet, van een fokker in de achtertuin of een puppymolen, maar weersta dat. Het is altijd het beste om ervaren en fatsoenlijke fokkers te gebruiken in het belang van uw hond en zijn gezondheid, en om te voorkomen dat er geld naar mensen gaat die op zijn best onwetend en in het slechtste geval wreed zijn. In sommige gevallen is het mogelijk om asielen of reddingen te gebruiken om een ​​hond een kans te geven op een nieuw huis. Bij ongewone rassen is het minder waarschijnlijk om raszuivere rassen te vinden, maar overweeg altijd een gemengd ras als een optie. Ze kunnen net zo liefdevol en lonend zijn. De adoptiekosten variëren van $ 50 tot $ 400 en medische behoeften zoals ontwormen en castreren of steriliseren zijn meestal al gedaan.

Als het asiel of de fokker er nog niet voor gezorgd heeft, zijn er enkele medische behoeften die moeten worden aangepakt. Dit betekent dat wanneer u de puppy heeft, u hem meteen naar een dierenarts moet brengen. Het heeft dingen nodig zoals een lichamelijk onderzoek, bloedonderzoek, injecties, ontworming, microchips en sterilisatie of castratie. Deze kosten ongeveer $ 260. Hij heeft ook wat spullen thuis nodig, zoals een krat, drager, harnas of halsband en riem, kommen en dergelijke. Deze kosten ongeveer $ 120.

Jaarlijkse kosten zijn een ander aspect van het zijn van een fatsoenlijke huisdiereigenaar. Er is ongeveer $ 75 nodig voor droog hondenvoer en hondensnoepjes van behoorlijke kwaliteit. Nog eens $ 495 voor diverse kosten zoals verzorging, basistraining, diverse items, speelgoed en licentie. Dan kost alleen basisgezondheidszorg zoals injecties, vlooien- en tekenpreventie, controles en huisdierenverzekeringen minimaal $ 435 per jaar. Dit geeft een geschat jaarlijks startkostencijfer van $ 105.

Namen

Op zoek naar een Norfolk Terrier-naam? Kies er een uit onze lijst!

« Mannelijke hondennamen Vrouwelijke hondennamen »

Norfolk Terriers zijn klein maar vol energie, persoonlijkheid, loyaliteit en hebben een eigen wil. Dit zal niet zomaar een schoothondje zijn, hoewel hij dol is op knuffelen en ook aanhankelijk is. Het zal veel speeltijd willen, bij jou en het gezin zijn, buiten actief zijn en mentaal gestimuleerd worden. Als je klaar bent voor een terriër-temperament bij een kleine hond, dan is dat wat je krijgt. Het verhaart niet veel, maar heeft wel wat professionele aandacht nodig voor verzorging als je zijn vacht in zijn stugge staat wilt houden. Het is ook het beste niet in huizen met kleine kinderen en heeft vroege socialisatie en training nodig, zodat het niet te voorzichtig is met vreemden en thuis met andere kleine huisdieren kan opschieten.