Informatie over het moeraskonijnenras: foto's, eigenschappen en feiten

Grootte:	Klein/ Standaard
Gewicht:	3-5 pond
Levensduur:	Tot 4 jaar
Lichaamstype:	Cilindrisch
Temperament:	Wild, alert, geheimzinnig
Geschikt voor:	Verlaten in hun moerassige huizen, waarderend van een afstand

Terwijl de meeste konijnen rennen bij het noemen van zwemmen, is het moeraskonijn inderdaad een heel ander ras! Inheems in natte habitats in de Carolinas, brengen ze hun hele leven door in, nabij en rond het water. Deze "moeraskonijnen" verschillen zelfs duidelijk van andere wilde konijnenrassen en nemen een eigenaardige plaats in in de Appalachische cultuur.

Ja, Sylvilagus palustris (hun wetenschappelijke naam) is een vrij uniek konijnenras. In het artikel van vandaag zullen we een klein beetje over hun geschiedenis en oorsprong onderzoeken voordat we nader ingaan op waar en hoe ze leven. Dus, als je nieuwsgierig bent naar dit unieke, regionaal specifieke konijnenras, lees dan verder voor meer informatie!

Geschiedenis en oorsprong van het moeraskonijnenras

Bijna elk ras van gedomesticeerd konijn dat we tegenwoordig kennen, heeft een wild Europees konijn als voorouder. Wilde konijnen in Noord-Amerika stammen echter allemaal af van een katoenstaartkonijn als hun gemeenschappelijke voorouder - en het moeraskonijn is geen uitzondering.

Inheems in de zuidoostelijke hoek van de Verenigde Staten, is het moeraskonijn een van de zeldzamere ondersoorten van wilde konijnen die in Noord-Amerika te zien is. Toen Europese kolonisten voor het eerst in North Carolina aankwamen, waren ze verrast een konijn te vinden met heel ander gedrag dan degene die ze thuis kenden: deze moeraskonijnen kozen ervoor om alleen 's nachts uit te gaan en werden vaak tevreden gezien zwemmend en badend.

Het moeraskonijn, dat door deze vroege kolonisten wordt geprezen om zowel hun vlees als hun vacht, is blijven genieten van een eerlijke run van de natte laaglandhabitats die hun deel van de Verenigde Staten vormen. Hoewel hun geheimzinnigheid het erg moeilijk maakt om een ​​schatting te maken van hun bevolkingsaantallen, zijn natuurbeschermingsorganisaties het er over het algemeen over eens dat ze overvloedig gedijen in de wetlands.

Algemene beschrijving

Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door Amy R (@amypurple)

Het moeraskonijn lijkt sterk op een kruising tussen een grote muis en een klein konijn en is gemakkelijk te herkennen aan zijn lange, cilindrische lichaam en korte, ronde oren. Ze houden er niet van om overdag buiten te zijn en brengen het grootste deel van hun leven in geheime isolatie door, diep in hun dichte, moerassige leefgebieden.

Voor wilde konijnen zijn ze middelgroot. In vergelijking met tamme konijnen, zul je ook hun kleinere poten en tanden opmerken. Hun grove, donkerbruine vacht is vaak getint met een blauwgrijze kleur aan de onderkant van hun staarten, wat leidt tot hun bijnaam als "bluetails" in heel Noord-Carolina.

Habitats en gewoonten

Vanwege hun semi-aquatische aard moeten moeraskonijnen in de buurt van een permanente waterbron leven. Omdat ze de voorkeur geven aan dichte habitats in de buurt van meren, beken, wetlands en dergelijke, hebben ze nooit gebrek aan hun belangrijkste voedsel: onkruid, grassen, wortels en de stengels en bollen van planten. In de winter eten ze ook schors en twijgen van nabijgelegen bomen.

In tegenstelling tot de schemerige lichaamsklokken van tamme konijnen, zijn moeraskonijnen volledig nachtdieren. Je zult ze waarschijnlijk alleen overdag zien als een mens of dier hun schuilplaatsen overdag heeft verstoord.

Fokken en jong

De meeste moeraskonijnen volgen snel de winter, maar het is bekend dat ze het hele jaar door broeden in de warmere klimaten van het zuidoosten. Met 3 of 4 nesten baby's per jaar mogelijk, vermenigvuldigen ze zich snel en overvloedig. Net als katoenstaartkonijnen, zullen deze baby's tot 6 weken volledig hulpeloos zijn, en hebben ze constante zorg en aandacht nodig van hun moeraskonijnmoeders.

Laatste gedachten over het moeraskonijnenras

Het moeraskonijn is een echt uniek wild konijnenras. Als je ooit het geluk hebt om ze in hun natuurlijke habitat in het Amerikaanse zuidoosten te zien, zul je ongetwijfeld blij zijn met hun dartelen en zwemmen. Zoals met alle wilde dieren, is het het beste om ze in het wild te laten – hoe graag je er ook een als huisdier wilt houden.

We hopen dat dit artikel je nieuwsgierigheid naar dit unieke konijnenras heeft bevredigd! Een speciale dank gaat uit naar de natuurafdeling van North Carolina voor hun informatieve richtlijnen, waarvan we een bron hebben gebruikt voor de gids van vandaag.