Afwijkingen van zwangerschap bij honden

Het is een zeer spannende tijd wanneer uw hond drachtig is en u puppy's verwacht. In de meeste gevallen gaat alles soepel en heb je binnen een paar maanden een aantal nieuwe puppy's. Af en toe gaan de dingen echter niet zoals gepland en treden er complicaties op tijdens de zwangerschap van uw hond.

Afwijkingen kunnen optreden tijdens de vroege stadia van de zwangerschap, terwijl uw hond aan het werpen is, of nadat de zwangerschap is beëindigd en alle puppy's zijn afgeleverd. Het maakt niet uit wanneer je een afwijking ontdekt, het kan ontmoedigend en beangstigend zijn. Terwijl uw hond drachtig is, is het een goed idee om eventuele afwijkingen in de zwangerschap in de gaten te houden, zodat u bij een probleem een goede kans heeft om het vroeg op te vangen en er iets aan te doen.

Om ervoor te zorgen dat u over de informatie beschikt die u nodig heeft om de zwangerschap van uw hond nauwkeurig te meten, hebben we de volgende informatie samengesteld over de meest voorkomende afwijkingen van de zwangerschap van uw hond. Houd deze symptomen in de gaten, maar hopelijk zie je ze nooit en zal de zwangerschap van je hond vlekkeloos verlopen!

Tijdens en voor het werpen

Niet elke complicatie bij zwangerschap doet zich voor terwijl uw hond nog drachtig is. Veel zullen pas een probleem worden nadat uw hond klaar is met werpen. De afwijkingen die we gaan bespreken, gebeuren echter tijdens de zwangerschap en de geboorte.

Bepaalde rassen zijn genetisch vatbaar voor dystokie. Boxers lopen bijvoorbeeld een hoger risico dan bijna elk ander ras.

Puppygrootte - Als een puppy te groot is, kan dit leiden tot dystokie tijdens de geboorte. Te grote puppy's passen mogelijk niet in het geboortekanaal. Dit is meestal een probleem bij nesten die uit één puppy bestaan.

Puppypositie - Meestal worden puppy's met het hoofd of de voeten eerst geboren. Af en toe zal een puppy zijwaarts in het geboortekanaal worden gedraaid of als eerste naar buiten komen. Wanneer dit gebeurt, komt de puppy vaak vast te zitten, wat resulteert in complicaties.

Ontwikkelingsstoornissen - Bepaalde ontwikkelingsstoornissen kunnen ertoe leiden dat de lichaamsdelen van puppy's vergroot worden. Dit kan leiden tot problemen met het passen in het geboortekanaal.

In utero sterfgevallen - Wanneer puppy's in utero sterven, kunnen hun lichamen in onnatuurlijke posities verdraaien, wat de weeën kan beïnvloeden en er soms voor kan zorgen dat de puppy vast komt te zitten.

Bekkenkanaal - Zelfs als de puppy's van normale grootte zijn, kan het bekkenkanaal van de moeder te klein zijn, wat kan leiden tot problemen bij het afleveren van puppy's. Dit is vooral het geval bij rassen met grote koppen.

Wanneer de dierenarts bellen?

Dystocie kan een zeer ernstig probleem zijn. Als een van de volgende situaties zich voordoet, moet u de dierenarts bellen en professionele hulp krijgen:

De vaginale afscheiding van uw hond is bloederig of ruikt vies
De zwangere moeder is extreem lethargisch
De moeder kan niet stoppen met braken
Fase één van de bevalling begint wanneer de temperatuur van uw hond daalt en duurt over het algemeen 6-12 uur. Bel de dierenarts als er 24 uur zijn verstreken nadat de temperatuur van uw hond is gedaald.
Regelmatige weeën houden meer dan een half uur aan zonder dat er pups aankomen
De tijd tussen de geboorten is meer dan vier uur
De moeder is meer dan 63 dagen zwanger zonder te bevallen

Behandeling

Nadat u heeft vastgesteld dat er een probleem is en u contact opneemt met uw dierenarts, zal uw dierenarts eerst een lichamelijk onderzoek moeten uitvoeren. Hierdoor kan uw dierenarts bepalen of de pups al dan niet door het geboortekanaal kunnen bewegen. Het onderzoek kan bestaan uit een vaginaal onderzoek, röntgenfoto's en meer. Zodra uw dierenarts het probleem heeft vastgesteld, kan de behandeling beginnen.

Er kan een verscheidenheid aan behandelingen worden gebruikt, waaronder maar niet beperkt tot:

medicatie
Calcium- en dextrose-injecties
Keizersnede

Valse zwangerschap

Afgezien van dystokie, is de andere meest voorkomende afwijking die optreedt vóór het werpen een valse zwangerschap. Dit is een vrij veel voorkomende gebeurtenis die meestal gebeurt rond het einde van de verwarmingscyclus. De hond zal aankomen, hun borstklieren kunnen opzwellen en ze kunnen zelfs melk gaan produceren. Gedragsveranderingen kunnen ook gepaard gaan met deze fysieke veranderingen. U kunt zelfs getuige zijn van het nestelen van uw hond of een verminderde eetlust zien. Valse zwangerschappen worden meestal niet behandeld omdat ze de neiging hebben zichzelf binnen een week of twee te herstellen.

Afbeelding tegoed: Anna Hoychuk, Shutterstock

Na het werpen

Als het gaat om afwijkingen die optreden voor en tijdens het werpen, worden de meeste geclassificeerd als dystokie. Maar er zijn verschillende afwijkingen die zich pas voordoen nadat het werpen is voltooid en alle puppy's zijn afgeleverd, waaronder de volgende:

Mastitis

Mastitis is een aandoening die vaker voorkomt bij runderen, hoewel je het met enige regelmaat bij honden zult zien. Dit is een infectie van de borstklieren die alleen voorkomt bij zogende vrouwen. Dit omvat zowel bacteriële als schimmelinfecties, hoewel bacteriële infecties het meest voorkomen. U kunt de mogelijkheid van mastitis helpen voorkomen door de werpkist van uw hond schoon en droog te houden, samen met alle ruimtes die bestemd zijn voor het opvoeden van de puppy's.

Metritis

Metritis is wanneer het slijmvlies van de baarmoeder ontstoken raakt door een bacteriële infectie kort na de bevalling of het ondergaan van een abortus of miskraam. Indien onbehandeld, kan metritis steriliteit en zelfs septische shock veroorzaken, wat resulteert in een dodelijke toestand. Sommige symptomen van metritis zijn onder meer een gezwollen, zachte buik, uitdroging, donkerrood tandvlees, koorts, bloederige of stinkende afscheiding uit de vulva. Honden met metritis kunnen hun puppy's ook verwaarlozen of een verminderde melkproductie of depressie ervaren. Het genezen van deze aandoening vereist ziekenhuisopname voor vloeistoftherapie en mogelijk zelfs voor shock.

eclampsie

Eclampsie is wanneer de bloedcalciumspiegels van een zogende hond drastisch dalen, waardoor een levensbedreigende aandoening ontstaat. Het komt het meest voor om eclampsie bij de moeder te zien wanneer puppy's tussen de één en vier weken oud zijn. Het kan worden veroorzaakt door calciumverlies tijdens de zwangerschap of borstvoeding. Als alternatief kan het een voedingstekort zijn tijdens de zwangerschap of een hormonaal probleem dat verband houdt met de bijschildklier. Tekenen van eclampsie zijn rusteloosheid, hijgen, stijve bewegingen, spierspasmen en stuiptrekkingen. In zeldzame gevallen kunnen aangetaste honden agressief of gedesoriënteerd worden of hoge koorts krijgen.

Bloeding

Soms treden bloedingen op tijdens het werpen. Als u na het werpen een aanzienlijke bloedstroom ziet, kan dit een ernstig noodgeval zijn en moet u onmiddellijk contact opnemen met de dierenarts. Andere tekenen van bloeding zijn uitdroging, constant braken, groene vaginale afscheiding, zwakte en gebrek aan eetlust.

Subinvolutie van placenta-sites

Subinvolutie van placenta-sites of SIPS is wanneer de placenta-sites niet goed herstellen. Dit veroorzaakt enkele weken bloederige afscheiding van de baarmoeder en komt het meest voor bij honden jonger dan drie jaar die hun eerste nest werpen.

Conclusie

Hoewel de meeste hondenzwangerschappen zonder complicaties verlopen, is er altijd een mogelijkheid dat er iets misgaat. Als u de tekenen van afwijkingen van tevoren kent, kunt u een probleem herkennen wanneer het voor het eerst begint, waardoor u een grotere kans heeft om het onderliggende probleem te genezen zonder grote gezondheidseffecten voor de moeder of puppy's. Hopelijk zal uw hond nooit een van deze complicaties ervaren, maar als ze dat wel doen, bent u in ieder geval bereid om de eerste tekenen te herkennen en actie te ondernemen.